Wybór paliwa opałowego to temat powracający co roku wraz z pierwszymi chłodnymi wieczorami. Wśród dostępnych rozwiązań pojawia się ekogroszek Sztygar, często zestawiany z tradycyjnymi sortami węgla, takimi jak węgiel orzech czy miał. Dla wielu osób różnica między tymi paliwami nie jest oczywista – z zewnątrz wyglądają podobnie, a jednak ich właściwości i sposób wykorzystania w kotłach znacząco się od siebie różnią.

Ten artykuł powstał po to, aby przybliżyć, czym w praktyce wyróżnia się ekogroszek Sztygar. Zastanowimy się, jak parametry techniczne przekładają się na codzienną eksploatację, jakie znaczenie ma granulacja i kaloryczność oraz w jakich sytuacjach lepiej sprawdzi się markowe paliwo workowane niż „zwykły” węgiel sprzedawany luzem. Dzięki temu łatwiej będzie zdecydować, czy postawić na produkt premium, czy pozostać przy tradycyjnych rozwiązaniach.

Czym jest ekogroszek i standardowe paliwa opałowe?

Na rynku opału spotykamy kilka podstawowych rodzajów węgla. Najczęściej wybierany przez gospodarstwa domowe ekogroszek to odmiana przygotowana specjalnie do kotłów z automatycznym podajnikiem. Jego ziarna mają określony rozmiar, dzięki czemu łatwiej wsypać je do zasobnika i utrzymać stałe spalanie. Ważne jest też to, że paliwo to powstaje z wyselekcjonowanych partii węgla, co przekłada się na przewidywalne wyniki podczas ogrzewania domu.

Z kolei do tradycyjnych paliw należą między innymi węgiel orzech, czyli większe bryłki używane głównie w piecach zasypowych, oraz miał, który ze względu na drobną frakcję wymaga innego sposobu spalania. Takie odmiany są zazwyczaj tańsze, ale nie zawsze współgrają z nowoczesnymi urządzeniami grzewczymi. W efekcie to, co dla jednego użytkownika będzie rozwiązaniem praktycznym, dla innego okaże się kłopotliwe.

Parametry Ekogroszku Sztygar – ULTRA i PREMIUM w pigułce

Kupując opał, warto zerknąć na jego podstawowe właściwości. W przypadku marki Ekogroszek Sztygar mamy do wyboru dwie główne odmiany: ULTRA i PREMIUM. Na pierwszy rzut oka różnią się one nieznacznie, ale w codziennym użytkowaniu te różnice potrafią być odczuwalne.

Sztygar ULTRA charakteryzuje się wysoką wartością opałową, która zwykle wynosi około 26–28 MJ/kg. To oznacza, że przy tej samej ilości spalonego węgla uzyskamy więcej ciepła. Popiół stanowi niewielki odsetek, więc po spaleniu zostaje mniej resztek, a kotłownia wymaga rzadszego czyszczenia.

Sztygar PREMIUM ma nieco niższą kaloryczność – w granicach 24–26 MJ/kg – ale parametry popiołu, siarki i wilgotności pozostają zbliżone. W praktyce oznacza to, że paliwo jest nieco „łagodniejsze” i może lepiej pasować do kotłów, które źle znoszą bardzo mocne opały.

Obie odmiany dostępne są w workach po 25 kg, co ułatwia transport, a całość paletyzowana jest w tonowych zestawach. Dzięki temu łatwiej zorganizować miejsce do składowania i zachować porządek w kotłowni.

Ekogroszek Sztygar a standardowe paliwa opałowe – czym się różnią?

Porównując ekogroszek Sztygar z tradycyjnymi odmianami węgla, łatwo zauważyć kilka istotnych rozbieżności. Przede wszystkim chodzi o powtarzalność parametrów. Kupując markowy opał w workach, klient otrzymuje produkt o określonej kaloryczności i granulacji. Dzięki temu piec działa stabilnie, a ustawienia podajnika nie wymagają ciągłego korygowania. W przypadku opału luzem, takiego jak węgiel orzech czy miał, parametry bywają bardziej zróżnicowane i zależą od partii dostawy.

Różnicę widać też w kwestii czystości użytkowania. Sztygar pozostawia stosunkowo mało popiołu, co ogranicza konieczność częstego wybierania resztek. Zwykły węgiel, szczególnie o większej zawartości siarki, potrafi generować więcej dymu i brudu, co odbija się na stanie instalacji grzewczej.

Nie bez znaczenia pozostaje forma pakowania. Workowany ekogroszek można łatwo przechowywać w garażu czy przy kotłowni, bez ryzyka rozsypywania się opału po całym pomieszczeniu. Węgiel sprzedawany luzem wymaga oddzielnego składowiska i większego nakładu pracy przy przenoszeniu.

Typowe mity i dylematy związane z ekogroszkiem Sztygar

Wokół paliw opałowych narosło sporo przekonań, które nie zawsze znajdują potwierdzenie w rzeczywistości. Pierwszym z nich jest opinia, że im wyższa wartość opałowa, tym lepiej. W praktyce bywa odwrotnie – zbyt mocne paliwo potrafi sprawiać kłopoty w kotłach o mniejszej mocy. Wtedy piec nagrzewa się zbyt szybko, a użytkownik musi częściej korygować ustawienia.

Drugi często powtarzany pogląd dotyczy workowanego opału. Wielu kupujących sądzi, że każdy worek zawiera wyłącznie idealnie równą frakcję, bez drobniejszych kawałków. Tymczasem większość producentów dopuszcza pewien odsetek podziarna, co jest zupełnie normalne i nie wpływa znacząco na proces spalania.

Trzecim zagadnieniem jest przekonanie, że każdy ekogroszek pasuje do każdego kotła. Rzeczywistość pokazuje, że każdy piec ma swoją specyfikę i wymaga dopasowania parametrów opału. Właśnie dlatego część osób wybiera odmianę Sztygar PREMIUM, a inni decydują się na ULTRA. Zdarza się też, że użytkownik miesza oba rodzaje, by uzyskać efekt najbardziej odpowiadający instalacji.

 

Wybór opału nie sprowadza się wyłącznie do ceny. Ekogroszek Sztygar oferuje stabilne parametry i formę workowaną, co oznacza wygodniejsze przechowywanie oraz czystsze spalanie w porównaniu z węglem luzem.

Kupując, warto kierować się ofertą sprawdzonego składu opału, który zapewnia rzetelną specyfikację i pewne pochodzenie produktu. Dzięki temu łatwiej dopasować odmianę ULTRA lub PREMIUM do swojego kotła i mieć pewność, że opał spełni oczekiwania podczas sezonu grzewczego.